İncil konusundaki bir başka iddia ise İznik şehrinde yapılan konseyde 4.400’ü aşkın değişik el yazmalarından en uygun görülen dört farklı (Matta, Markos, Luka, Yuhanna) İncil’in seçildiği yönündedir. Hatta kimileri çok basit ve komik bir iddiada bulunur: “Piskoposlar üzerinde yüzlerce İnciller bulunan masayı sallamışlar ve kitapların birçoğu düşmüş sadece dört tanesi kalmış. Bunları da hakiki İncil olarak kabul ettiler.” Milletin bu tür şeylere nasıl inandığı bizi şaşırtıyor — tabii ki bunu da itiraf edelim ki bizler de eskiden böyle hurafelere inanıyorduk. Bu iddiaların akıl dışı ve çok komik olduğu aşikârdır. Bugün elimizde olan ve okuduğumuz İncil’in sadece içindekiler bölümüne bakıldığında bu hikâyenin gerçeği yansıtmadığını görürüz, çünkü Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncil’in sadece ilk dört bölümü oldukları ve İncil’in toplamı 27 bölümden oluştuğu görülebilir. Yukarıda belirttiğimiz gibi eski ve tarihi kaynaklara göre elimizdeki İncil’den başkası olmamıştır. Peki, İznik konseyi denen şey nedir? M.S.325 yılında toplanan konseyde İsa Mesih’in ilahi sıfatı tartışıldı. Özellikle İsa Mesih’in tanrılığını kabul etmeyen ve inanlıları bu düşüncesi ile doğru yoldan çıkarmak isteyen Aryus adındaki bir kilise görevlisinin iddiaları görüşüldü. Bu görüşmeler neticesinde İsa’nın tanrılığı tartışılamayacak bir olgu olarak kabul edilmiş ve yayınlanan bir inanç bildirgesi ile bu karar dünyanın dört bir yanındaki Hıristiyan topluluklarına bildirilmiştir. İznik Konseyinde İncil’in metinleri üzerine bir tartışma söz konusu olmamıştır. Tersine katılan herkes aynı İncil’i kullanarak İsa Mesih’in tanrılığını tartışıp ortak bir anlayışa vardılar.
Kaynak: Hey Gavur! Anlatsana kitapçığı
