¹ “Göklerin Egemenliği, sabah erkenden bağında çalışacak işçi aramaya çıkan toprak sahibine benzer. ² Adam, işçilerle günlüğü bir dinara anlaşıp onları bağına gönderdi.

³ “Saat dokuza doğru tekrar dışarı çıktı, çarşı meydanında boş duran başka adamlar gördü. ^4-5 Onlara, ‘Siz de bağa gidip çalışın. Hakkınız neyse, veririm’ dedi, onlar da bağa gittiler.

“Öğleyin ve saat üçe doğru yine çıkıp aynı şeyi yaptı. ⁶ Saat beşe doğru çıkınca, orada duran başka işçiler gördü. Onlara, ‘Neden bütün gün burada boş duruyorsunuz?’ diye sordu.

⁷ “ ‘Kimse bize iş vermedi ki’ dediler.

“Onlara, ‘Siz de bağa gidin, çalışın’ dedi.

⁸ “Akşam olunca, bağın sahibi kâhyasına, ‘İşçileri çağır’ dedi. ‘Sonuncudan başlayarak ilkine kadar, hepsine ücretlerini ver.’

⁹ “Saat beşe doğru işe başlayanlar gelip kâhyadan birer dinar aldılar. ¹⁰ İlk başlayanlar gelince daha çok alacaklarını sandılar, ama onlara da birer dinar verildi. ¹¹ Paralarını alınca bağ sahibine söylenmeye başladılar: ¹² ‘En son çalışanlar yalnız bir saat çalıştı’ dediler. ‘Ama onları günün yükünü ve sıcağını çeken bizlerle bir tuttun!’

¹³ “Bağ sahibi onlardan birine şöyle karşılık verdi: ‘Arkadaş, sana haksızlık etmiyorum ki! Seninle bir dinara anlaşmadık mı? ¹⁴ Hakkını al, git! Sana verdiğimi sonuncuya da vermek istiyorum. ¹⁵ Kendi paramla istediğimi yapmaya hakkım yok mu? Yoksa cömertliğimi kıskanıyor musun?’

¹⁶ “İşte böylece sonuncular birinci, birinciler de sonuncu olacak.”

⁴¹ Bunu işiten on öğrenci Yakup'la Yuhanna'ya kızmaya başladılar.

¹¹ Oradakiler bu sözleri dinlerken İsa konuşmasını bir benzetmeyle sürdürdü. Çünkü Yeruşalim'e yaklaşmıştı ve onlar, Tanrı'nın Egemenliği'nin hemen ortaya çıkacağını sanıyorlardı. ¹² Bu nedenle İsa şöyle dedi: “Soylu bir adam, kral atanıp dönmek üzere uzak bir ülkeye gitti. ¹³ Gitmeden önce kölelerinden onunu çağırıp onlara birer mina verdi. ‘Ben dönünceye dek bu paraları işletin’ dedi.

¹⁴ “Ne var ki, ülkesinin halkı adamdan nefret ediyordu. Arkasından temsilciler göndererek, ‘Bu adamın üzerimize kral olmasını istemiyoruz’ diye haber ilettiler.

¹⁵ “Adam kral atanmış olarak geri döndüğünde, parayı vermiş olduğu köleleri çağırtıp ne kazandıklarını öğrenmek istedi. ¹⁶ Birincisi geldi, ‘Efendimiz’ dedi, ‘Senin bir minan on mina daha kazandı.’

¹⁷ “Efendisi ona, ‘Aferin, iyi köle!’ dedi. ‘En küçük işte güvenilir olduğunu gösterdiğin için on kent üzerinde yetkili olacaksın.’

¹⁸ “İkincisi gelip, ‘Efendimiz, senin bir minan beş mina daha kazandı’ dedi.

¹⁹ “Efendisi ona da, ‘Sen beş kent üzerinde yetkili olacaksın’ dedi.

²⁰ “Başka biri geldi, ‘Efendimiz’ dedi, ‘İşte senin minan! Onu bir mendile sarıp sakladım. ²¹ Çünkü senden korktum, sert adamsın; kendinden koymadığını alır, ekmediğini biçersin.’

²² “Efendisi ona, ‘Ey kötü köle, seni kendi ağzından çıkan sözle yargılayacağım’ dedi. ‘Kendinden koymadığını alan, ekmediğini biçen sert bir adam olduğumu bildiğine göre, ²³ neden paramı faize vermedin? Ben de geldiğimde onu faiziyle geri alırdım.’

²⁴ “Sonra çevrede duranlara, ‘Elindeki minayı alın, on minası olana verin’ dedi.

²⁵ “Ona, ‘Efendimiz’ dediler, ‘Onun zaten on minası var!’

²⁶ “O da, ‘Size şunu söyleyeyim, kimde varsa ona daha çok verilecek. Ama kimde yoksa, kendisinde olan da elinden alınacak’ dedi. ²⁷ ‘Beni kral olarak istemeyen o düşmanlarıma gelince, onları buraya getirin ve gözümün önünde kılıçtan geçirin!’ ”

¹ “O zaman Göklerin Egemenliği, kandillerini alıp güveyi karşılamaya çıkan on kıza benzeyecek. ² Bunların beşi akıllı, beşi akılsızdı. ³ Akılsızlar yanlarına kandillerini aldılar, ama yağ almadılar. ⁴ Akıllılar ise, kandilleriyle birlikte kaplar içinde yağ da aldılar. ⁵ Güvey gecikince hepsini uyku bastı, dalıp uyudular.

⁶ “Gece yarısı bir ses yankılandı: ‘İşte güvey geliyor, onu karşılamaya çıkın!’ ⁷ Bunun üzerine kızların hepsi kalkıp kandillerini tazelediler.

⁸ “Akılsızlar akıllılara, ‘Kandillerimiz sönüyor, bize yağ verin!’ dediler.

⁹ “Akıllılar, ‘Olmaz! Hem bize hem size yetmeyebilir. En iyisi satıcılara gidin, kendinize yağ alın’ dediler.

¹⁰ “Ne var ki, onlar yağ satın almaya giderlerken güvey geldi. Hazırlıklı olan kızlar, onunla birlikte düğün şölenine girdiler ve kapı kapandı.

¹¹ “Daha sonra gelen öbür kızlar, ‘Efendimiz, efendimiz, aç kapıyı bize!’ dediler.

¹² “Güvey ise, ‘Size doğrusunu söyleyeyim, sizi tanımıyorum’ dedi.

¹³ “Bu nedenle uyanık kalın. Çünkü o günü ve o saati bilemezsiniz.”

²⁹ Ağzınızdan hiç kötü söz çıkmasın. İşitenler yararlansın diye, ihtiyaca göre, başkalarının gelişmesine yarayacak olanı söyleyin. ³⁰ Tanrı'nın Kutsal Ruhu'nu kederlendirmeyin. Kurtuluş günü için o Ruh'la mühürlendiniz. ³¹ Her kötü niyetle birlikte her türlü kin, öfke, kızgınlık, bağrışma ve iftira sizden uzak olsun. ³² Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih'te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.