¹ Avram doksan dokuz yaşındayken RAB ona görünerek, “Ben Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'yım” dedi, “Benim yolumda yürü, kusursuz ol. ² Seninle yaptığım antlaşmayı sürdürecek, soyunu alabildiğine çoğaltacağım.”

¹ “Çocukluğunda sevdim İsrail'i,

Oğlumu Mısır'dan çağırdım.

² Peygamberler İsrail'i çağırdıkça,

İsrail uzaklaştı onlardan.

Kurban kestiler Baallar'a,

Buhur yaktılar putlara.

³ Efrayim'e yürümeyi ben öğrettim,

Kollarıma aldım onları.

Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.

⁴ Onları insancıl iplerle,

Sevgi bağlarıyla kendime çektim;

Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,

Eğilip yiyeceklerini verdim.

⁵ “Mısır'a dönmeyecekler,

Asur kral olacak başlarına,

Çünkü bana dönmek istemediler.

⁶ Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,

Kapı sürgülerini yok edecek,

Tüketecek onları düzenleri yüzünden.

⁷ Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.

Beni, Yüce Olan'ı çağırsalar bile,

Asla yüceltmeyeceğim onları.

⁸ “Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?

Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?

Adma'ya yaptığımı nasıl sana yaparım?

Seni nasıl Sevoyim'e çeviririm?

Yüreğim değişti içimde,

Alevlendi acıma duygularım.

⁵ Mesih'ten işittiğimiz ve şimdi size ilettiğimiz bildiri şudur: Tanrı ışıktır, O'nda hiç karanlık yoktur.

¹ Başlangıçta Söz vardı. Söz Tanrı'yla birlikteydi^[b] ve Söz Tanrı'ydı. ² Başlangıçta O, Tanrı'yla birlikteydi. ³ Her şey O'nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O'nsuz olmadı. ⁴ Yaşam O'ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı. ⁵ Işık karanlıkta parlar. Karanlık onu alt edemedi^[c].

⁶ Tanrı'nın gönderdiği Yahya adlı bir adam ortaya çıktı. ⁷ Tanıklık amacıyla, ışığa tanıklık etsin ve herkes onun aracılığıyla iman etsin diye geldi. ⁸ Kendisi ışık değildi, ama ışığa tanıklık etmeye geldi. ⁹ Dünyaya gelen, her insanı aydınlatan gerçek ışık vardı. ¹⁰ O, dünyadaydı, dünya O'nun aracılığıyla var oldu, ama dünya O'nu tanımadı. ¹¹ Kendi yurduna geldi, ama kendi halkı O'nu kabul etmedi. ¹² Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı'nın çocukları olma hakkını verdi. ¹³ Onlar ne kandan, ne beden ne de insan isteğinden doğdular; tersine, Tanrı'dan doğdular.

¹⁴ Söz, insan^[ç] olup aramızda yaşadı. O'nun yüceliğini –Baba'dan gelen, lütuf ve gerçekle dolu biricik Oğul'un yüceliğini– gördük.

¹ Bu nedenle, ey sevgililer, sevincim, başımın tacı, içten özlediğim sevgili kardeşlerim, böylece Rab'de dimdik durun.

² Evodiya'ya rica ediyorum, Sintihi'ye rica ediyorum, Rab yolunda aynı düşüncede olun. ³ Evet, gerçek yoldaşım^[d], sana da yalvarırım, bu kadınlara yardım et. Çünkü onlar benimle, Klement'le ve adları yaşam kitabında bulunan öbür emektaşlarımla birlikte Müjde'yi yaymak için mücadele ettiler.

⁴ Rab'de her zaman sevinin; yine söylüyorum, sevinin! ⁵ Uysallığınız bütün insanlarca bilinsin. Rab'bin gelişi yakındır^[e]. ⁶ Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı'ya dua edip yalvararak şükranla bildirin. ⁷ O zaman Tanrı'nın her kavrayışı aşan esenliği Mesih İsa aracılığıyla yüreklerinizi ve düşüncelerinizi koruyacaktır.

⁸ Sonuç olarak, kardeşlerim, gerçek, saygıdeğer, doğru, pak, sevimli, hayranlık uyandıran, erdemli ve övülmeye değer ne varsa, onu düşünün. ⁹ Benden öğrendiğiniz, kabul ettiğiniz, işittiğiniz, bende gördüğünüz ne varsa, onu yapın. O zaman esenlik veren Tanrı sizinle olacaktır.

¹⁰ Bana duyduğunuz ilgiyi sonunda tazelediğiniz için Rab'de çok sevindim. Aslında ilgi duyuyordunuz, ama bunu göstermeye fırsatınız olmadı. ¹¹ Bunu ihtiyacım olduğu için söylemiyorum. Çünkü ben her durumda eldekiyle yetinmeyi öğrendim. ¹² Yoksulluk çekmeyi de bilirim, bolluk içinde yaşamayı da. İster tok ister aç, ister bolluk ister ihtiyaç içinde olayım, her durumda, her koşulda yaşamanın sırrını öğrendim. ¹³ Beni güçlendirenin aracılığıyla her şeyi yapabilirim. ¹⁴ Yine de sıkıntılarıma ortak olmakla iyi ettiniz.

¹⁵ Siz de bilirsiniz, ey Filipililer, Müjde yayılmaya başladığında, Makedonya'dan ayrılışımdan sonra sizden başka hiçbir topluluk karşılıklı yardımlaşma konusunda benimle işbirliği yapmadı. ¹⁶ Ben Selanik'teyken de, ihtiyacım olduğunda birkaç kez bana yardımda bulundunuz. ¹⁷ Armağan peşinde değilim, ama ruhsal kazancın hesabınızda birikmesini istiyorum. ¹⁸ Benim her şeyim var, bolluk içindeyim. Epafroditus'un eliyle gönderdiğiniz armağanları alınca bir eksiğim kalmadı. Bunlar güzel kokulu sunular, Tanrı'nın beğenisini kazanan, O'nu hoşnut eden kurbanlardır. ¹⁹ Tanrım da her ihtiyacınızı kendi zenginliğiyle Mesih İsa'da görkemli bir biçimde karşılayacaktır. ²⁰ Babamız Tanrı'ya sonsuzlara dek yücelik olsun! Amin.

²¹ Mesih İsa'ya ait bütün kutsallara selam söyleyin. Yanımdaki kardeşler size selam ederler. ²² Bütün kutsallar, özellikle Sezar'ın ev halkından olanlar size selam ederler.

²³ Rab İsa Mesih'in lütfu ruhunuzla birlikte olsun.

⁴ Rab'de her zaman sevinin; yine söylüyorum, sevinin!

¹⁰ Kederliyiz ama her zaman seviniyoruz. Yoksuluz ama birçoklarını zengin ediyoruz. Hiçbir şeyimiz yok ama her şeye sahibiz.

¹² Sevinin, sevinçle coşun! Çünkü göklerdeki ödülünüz büyüktür. Sizden önce yaşayan peygamberlere de böyle zulmettiler.”

¹³ “Yeryüzünün tuzu sizsiniz. Ama tuz tadını yitirirse, bir daha ona nasıl tuz tadı verilebilir? Artık dışarı atılıp ayak altında çiğnenmekten başka işe yaramaz.

¹⁷ Tomurcuklanmasa incir ağaçları,

Asmalar üzüm vermese,

Boşa gitse de zeytine verilen emek,

Tarlalar ürün vermese de,

Boşalsa da davar ağılları,

Sığır kalmasa da ahırlarda,

¹⁸ Ben yine RAB sayesinde sevineceğim,

Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde sevinçten coşacağım.

¹⁹ Egemen RAB gücümdür benim.

Ayaklarıma geyik ayağının çevikliğini verir.

Aşırtır beni yükseklerden.

¹ “Ben gerçek asmayım ve Babam bağcıdır. ² Bende meyve vermeyen her çubuğu kesip atar, meyve veren her çubuğu ise daha çok meyve versin diye budayıp temizler. ³ Size söylediğim sözle siz şimdiden temizsiniz. ⁴ Bende kalın, ben de sizde kalayım. Çubuk asmada kalmazsa kendiliğinden meyve veremez. Bunun gibi, siz de bende kalmazsanız meyve veremezsiniz. ⁵ Ben asmayım, siz çubuklarsınız. Bende kalan ve benim kendisinde kaldığım kişi çok meyve verir. Bensiz hiçbir şey yapamazsınız. ⁶ Bir kimse bende kalmazsa, çubuk gibi dışarı atılır ve kurur. Böylelerini toplar, ateşe atıp yakarlar. ⁷ Eğer bende kalırsanız ve sözlerim sizde kalırsa, ne isterseniz dileyin, size verilecektir. ⁸ Babam çok meyve vermenizle yüceltilir. Böylelikle öğrencilerim olursunuz.

⁹ “Baba'nın beni sevdiği gibi, ben de sizi sevdim. Benim sevgimde kalın. ¹⁰ Eğer buyruklarımı yerine getirirseniz sevgimde kalırsınız, tıpkı benim de Babam'ın buyruklarını yerine getirdiğim ve sevgisinde kaldığım gibi... ¹¹ Bunları size, sevincim sizde olsun ve sevinciniz tamamlansın diye söyledim. ¹² Benim buyruğum şudur: Sizi sevdiğim gibi birbirinizi sevin. ¹³ Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur. ¹⁴ Size buyurduklarımı yaparsanız, benim dostlarım olursunuz. ¹⁵ Artık size kul demiyorum. Çünkü kul efendisinin ne yaptığını bilmez. Size dost dedim. Çünkü Babam'dan bütün işittiklerimi size bildirdim. ¹⁶ Siz beni seçmediniz, ben sizi seçtim. Gidip meyve veresiniz, meyveniz de kalıcı olsun diye sizi ben atadım. Öyle ki, benim adımla Baba'dan ne dilerseniz size versin. ¹⁷ Size şu buyruğu veriyorum: Birbirinizi sevin!”

³¹ Yahuda dışarı çıkınca İsa, “İnsanoğlu şimdi yüceltildi” dedi. “Tanrı da O'nda yüceltildi. ³² Tanrı O'nda yüceltildiğine göre, Tanrı da O'nu kendinde yüceltecek. Hem de hemen yüceltecektir. ³³ Çocuklar! Kısa bir süre daha sizinleyim. Beni arayacaksınız, ama Yahudiler'e söylediğim gibi, şimdi size de söylüyorum, benim gideceğim yere siz gelemezsiniz. ³⁴ Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin. Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin. ³⁵ Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.”

⁸ Mısır'dan bir asma çubuğu getirdin,

Ulusları kovup onu diktin.

⁹ Onun için toprağı hazırladın,

Kök saldı, bütün ülkeye yayıldı.

¹⁰ Gölgesi dağları,

Dalları koca sedir ağaçlarını kapladı.

¹¹ Sürgünleri Akdeniz'e,

Filizleri Fırat'a dek uzandı.

¹² Niçin yıktın bağın duvarlarını?

Yoldan geçen herkes üzümünü koparıyor,

¹³ Orman domuzları onu yoluyor,

Yabanıl hayvanlar onunla besleniyor.

¹⁴ Ey Her Şeye Egemen Tanrı, ne olur, dön bize!

Göklerden bak ve gör,

İlgilen bu asmayla.

¹⁵ İlgilen sağ elinin diktiği filizle,

Kendine seçtiğin oğulla!

¹⁶ Asman kesilmiş, yakılmış,

Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!